← powrót do panelu głównego konferencji
Zespół problemowy:
Uniwersytet źródłem zmiany jakości życia człowieka – perspektywa wewnętrzna i zewnętrzna
Universitas oznacza z jednej strony ogół, całość – czyli wspólnotę, z drugiej wszystek, wszechświat – czyli wielość i różnorodność. Deklarowaną siłą uniwersytetu jest różnorodność, której szczególnym rodzajem jest także niepełnosprawność, neuroróżnodność, jak również wszelka odmienność, która wprawdzie może rodzić zindywidualizowane potrzeby wsparcia edukacyjnego, ale wnosi nowe wartości, doświadczenia, dostarcza wszystkim aktorom akademickiej sceny nowych impulsów rozwojowych do uczenia się bycia we wspólnocie i bycia wspólnotą. W ostatnich dwudziestu latach nastąpił i nadal ma miejsce proces inkluzyjnego otwarcia wspólnoty akademickiej na osoby z niepełnosprawnościami. Wciąż przełamywane są stereotypy i pokonywane kolejne bariery, w dużym stopniu dzięki otwarciu na świat i na doświadczenia innych krajów. Uniwersytet na rubieży jest w sytuacji współegzystencji z innymi kulturami i obszarem transkulturowych doświadczeń, uczestnicząc w tworzeniu w pionierski sposób modelu koegzystencji także i w takim zróżnicowaniu. Przyczynia się więc do inkluzyjnego otwarcia, transferu idei i organizacyjnych rozwiązań, transgresji poza istniejące granice, które są także jego – już z samej nazwy – wyróżnikiem. Granice, które jako wieloznaczny konstrukt w całej złożoności psycho-socjo-geopolitycznej ludzkiego świata uniwersytet na rubieży respektuje, ale i pokonuje, co jest złożoną metaforą adaptacyjności i emancypacji – tak istotnych w życiu każdego człowieka. Z tej metafory wynikają nie tylko teoretyczne, ale także praktyczne przesłania, do podjęcia roli uniwersytetu jako lidera zmian społecznych w dużych i małych społecznościach, tworzących warunki do podnoszenia jakości życia, osiągania lepszego jutra dla wszystkich członków tych społeczności, a szczególnie tych łatwiej podlegających procesom wykluczenia społecznego. Wokół tych idei chcemy zainicjować dyskusję dotyczącą roli uniwersytetu na rubieży – tej geopolitycznej i tej psycho-społecznej rubieży ludzkich losów:
– w kwestii rozwijania uniwersyteckiej różnorodności, szczególnie w zakresie otwarcia na niepełnosprawność i neuroróżnorodność – w aspekcie tworzenia wiedzy, ale i faktycznych przekształceń na rzecz powszechnej dostępności;
-w tworzeniu edukacji dla wszystkich i współczesnych studiów nad niepełnosprawnością (disability studies);
– w identyfikacji czynników wykluczenia, wielokrotnego wykluczenia oraz kyriarchicznych uwikłań współczesności;
– w wykorzystaniu doświadczeń wielo- i transkulturowości w budowaniu kultury inkluzji;
– w emancypacyjnej roli studiów wyższych, jego potencjale transgresji i wyrównywania różnic między ludźmi;
– w podnoszeniu jakości życia ludzkiego w perspektywie wewnętrznej i zewnętrznej;
– w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego i kreowaniu małych i dużych polityk społecznych – także w zakresie oświaty i edukacji – uwzględniających budowanie lepszej przyszłości dla wszystkich.